یکی از مواردی که دیر یا زود مورد نیاز برنامه نویسان وب خواهد بود، صفحه بندی مطالب و محتوای سایت یا برنامه کاربردی است که در اصطلاح به آن pagination هم می گویند (به معنی تقسیم نمایش محتوای مورد نظر در چند صفحه به جای نمایش آنها در یک صفحه)، ناگفته پیدا است که فواید و لزوم این کار در دسته بندی بهتر و ایجاد محیط کاربری (UI یا User Interface) حرفه ای تر است، البته به جهت پیچیده گی ظاهری این امکان، ممکن است در نگاه نخست طراحی صحیح آن کمی مبهم به نظر برسد، اما با کمی راهنمایی و تمرکز می توان راه حل مشکل را پیدا کرد، به هر صورت در این آموزش قصد داریم تا با هم این مشکل را یک بار برای همیشه حل کنیم!، لذا اگر شما هم علاقمند هستید تا برنامه هایتان را به این روش طراحی کنید، با ادامه مطلب همراه ما باشید.
نمایش پیش فرض یکسان وب سایت در مرورگرهای متفاوت با استفاده از تکنیک CSS Reset
cross browser compatibility
سازگاری یک صفحه وب و کدهای آن با مرورگرهای گوناگون و متعددی که
وجود دارند ( IE , FireFox , Opera , Chrome ) ، یکی از مشکلات و چالش های
جدی برای طراحان وب سایت بوده است. یک طراح وب سایت گاهی مجبور به افزودن
کدهای بسیار پیچیده در لابه لای فایلهای CSS – سی اس اس خود است تا این
ناسازگاری و تفاوت در نمایش صفحات در مرورگرهای متفاوت را به این نحو
سازگار جلوه دهد.
این چالش تا به ابنجا پیش رفته است که ، توانایی در
طراحی وب سایت ، به طوری که در تمامی مرورگرها به طور یکسان نمایش داده شود
( Cross Browser ) ، یک امتیاز بسیار خوب در طراحی وب سایت
است. بسیاری از گروه ها و طراحان وب سایت برای راحتی در استفاده از کدهای
CSS – سی اس اس به این منظور راه حل ها و تکنیکهای گوناگونی را بررسی کرده
اند ، و به نظر میرسد استفاده از تکنیک CSS Reset به این منظور از محبوبیت
بیشتری برای طراحان وب سایت بر خوردار است .
یکی از مشکلاتی که در وب فارسی با آن مواجه هستیم، محدودیت فونت است. متاسفانه در وب فارسی ما محدود به سه فونت هستیم که بر روی تمامی سیستم ها نصب شده است. فونت arial, Tahomaو mono-type تنها فونتهایی هستند که میتوانیم از آنها استفاده کنیم در حالی که برای زبان انگلیسی حداقل نزدیک به 10 فونت در دسترس است.
از مدتها قبل طراحان از شیوه های مختلفی برای استفاده از فونتها در وب استفاده کرده اند. یکی از شیوه های رایج، جایگزینی متن با تصویر بود. طراح متن مورد نظر را با فونت مورد نظرش در نرم افزار گرافیکی مینوشت و آن را به طرح خود منتقل میکرد. این شیوه محدودیت هایی را به همراه داشت که یکی از آنها بالا رفتن حجم صفحات وب بود. بعد از مدتی طراحان به فکر استفاده از شیوه های دیگری افتادند که یکی از این شیوهها استفاده از تکنیک sIFR بود. در این متد، فونت خود را داخل یک فایل فلش قرار میدهید و یک فایل جاوااسکریپت را نیز به صفحه خود اضافه میکنید. این فایل جاوااسکریپت در هر جایی که قرار بود فونت مورد نظر نمایش یابد، متن آن بخش را مخفی میکرد و به جایش یک فایل فلش را قرار میداد که همان متن را با فونت مورد نظر شما نمایش میداد. این فایل فلش قابلیت خوبی داشت و با کوچک شدن عرض صفحه قابلیت scaleشدن را دارا بود و به هم ریخته نمایش داده نمیشد ولی این شیوه نیز محدودیت های خود را داشت.